Daar zat ik dan in mijn groot tijdelijk huis met mijn twee katten, wiens namen ik steeds door elkaar bleef halen.
Vroeger lachte ik er al eens mee, dat ik een crazy old lady zou worden. Nou, oud ben ik nog niet. Het andere ga ik niet tegenspreken. Men zegge dat genialiteit en geschiftheid dicht tegen elkaar aan leunen. Wel, dan ga ik voor genialiteit!
Een vaststaand feit is dat ik graag kook. Ik merkte echter dat ik steeds minder en minder de kookpotten vuil maakte en me slechts te goed deed aan een combinatie van ingrediënten, dat je nauwelijks een coherent gerecht kon noemen. Wat was er aan de hand?
Ik besefte dat ik niet meer zo graag voor alleen mezelf kookte. Onderweg, tijdens het reizen, heb ik behalve tijdens de kookworkshop in Thailand, amper gekookt. Laat ik dan voor anderen weer beginnen koken, dan is hier ook wat meer leven in huis.
Ik bedacht me dat ik vroeger eens een 'komen eten' had willen organiseren met vreemde mensen. Leuk toch, zo eens een onbekende aan uw tafel, dan leer je weer wat mensen kennen. Ik merk dat ik 'nieuwe' mensen miste in mijn leven. Tijdens het reizen ontmoette ik dagelijks nieuwe mensen, maar nu opeens viel dat weg.
Als ik beide nu eens zou combineren? Koken, nieuwe mensen, maar ook nog bekende mensen, want ik kook ook heel graag voor vrienden. En zo ontstond het idee van wat nu "Eat'n Greet" heet.
Ik nodigde 3 vrienden uit en zij moesten op hun beurt een 'onbekende' meebrengen. Het zou voor leuke gesprekken aan tafel zorgen, maar nog steeds in een vertrouwde sfeer, dus geen vervelende stiltes tussendoor. Voor de onbekenden zou de stap ook niet al te groot zijn, want er is steeds iemand vertrouwd aanwezig. De gastvrouw of -heer zorgt voor het eten, iets simpel weliswaar, het draait nog steeds om de *eat* en *greet* en niet zozeer om de *cook*; en de gasten zorgen elk voor een flesje drank.
En zo geschiedde! De avond was een succes. Er werd gegeten, gedronken, gelachen en op het einde van de avond werden kussen en knuffels uitgedeeld. Er werd ook al meteen een nieuwe datum vastgelegd voor een tweede editie.
Intussen is Eat'n Greet 2.0 ook al achter de rug.
Toen ik eerder deze week de volle tafel (intussen waren we met z'n 12'en) zag, vol druk pratende en lachende mensen, vulde mijn hart zich met geluk en ik kon een brede glimlach niet onderdrukken. Het deed me plezier om te horen dat mensen écht van de avond en van het concept genoten.
In september hoop ik Eat'n Greet 3.0 te kunnen organiseren. Als de 4 laatste 'onbekenden', doch intussen niet meer zo onbekend, op hun beurt een onbekende meebrengen, zal de tafel 16 koppen tellen. Iemand die zich geroepen voelt om 16 man te ontvangen? Voor de laatste editie zijn we met z'n 4'en samengekomen de avond voordien en dat draaite uit op een gezellige kookavond.
Volg de pagina op Facebook en als je graag eens als onbekende mee aan tafel schuift, stuur maar even een bericht via Facebook of via het contactformulier op de blog.
Labels: Ady's Kitchen, cooking, event, food, friends, Leuven, Life
